Neuromantiek – Verliefd worden met ons brein

Door onze partner EliteDating

Als er een stuk van het menselijk lichaam is, wat de grootste denkers op aarde bezig heeft gehouden, dan is het ons brein wel. Het menselijk brein ontrafelen is een van de meest moeilijke taken gebleken. Maar met de huidige stand van de technologie en de neurowetenschappen kunnen we ons brein steeds beter begrijpen. Helen Fisher legt ons uit hoe we ons brein gebruiken om verliefd te worden.

De wetenschap van verliefd worden

Sinds het ontstaan van onze geschiedenis zijn we gefascineerd door de werking van onze hersenen. In de loop der jaren is de gedachte over onze hersenen flink bijgesteld en lijken sommige van onze voorouders ideeen wat absurd.

Neem bijvoorbeeld de Griekse filosoof Aristoteles. Naar huidige maatstaven is zijn theorie een beetje apart. In zijn theorie diende het brein als afvoer van de hitte opgewekt door het hart, vergelijkbaar met de werking van een radiateur van een auto.

Eeuwen laten was er de wiskundige Rene Descartes. Hij ontwikkelde een geheel nieuw concept over het menselijk brein. Volgens Descartes werkte ons zenuwsysteem als een hydraulische machine, welke informatie aanvoert naar ons brein. Maar volgens Descartes lag onze intelligentie bij onze gedachte, en deze bestond buiten ons lichaam en brein, maar communiceerde met ons via onze pijnappelklier.

Dit zijn twee theorieen van grote geleerden uit het verleden, die er toch behoorlijk naast zaten. Wat zegt ons dan dat de huidige theorieen beter zijn? Het meest eenvoudige antwoord hierop is technologie. De ontwikkeling die wij hebben doorgemaakt in de medische beeldvorming sinds de tweede helft van de 20st eeuw is immens.

Nu de neurowetenschappen ons de mogelijkheid geven ons brein te ontmaskeren en meest ingewikkelde aspecten hiervan te ontcijferen, is het geen wonder dat dit een van de meest populaire tak van wetenschappen is. We gebruiken onze hersenen voor alles wat we doen, geen wonder dat wij dit dus zo intrigerend vinden.

Door de ogen van een expert

Als je geinteresseerd bent in hoe ons brein werkt op het gebied van liefde, dan kan niemand beter je helpen dan Helen Fisher. Helen Fisher is een biologisch antropoloog en een expert op het gebied van verliefd van ons brein. Fisher is werkzaam als senior onderzoeken aan het Kinsey instituut in Indiana, daarnaast publiceert ze ook academische teksten voor TED talks.

Fisher is al sinds haar jeugd geinteresseerd in biologie en verliefd worden. Op de middelbare school werd deze interesse sterker naarmate ze inzag dat onze voortplantingsdrang een van de meest in het menselijk brein gewortelde gewoontes is.

Liefde werd al snel het aandachtspunt van Fisher. Over de hele wereld worden mensen verliefd, zoeken mensen naar liefde, leven voor liefde, doden voor liefde en sterven voor liefde. Het ontmaskeren van dit krachtig voortplantingsdrang werd Fisher’s doelstelling.

Liefde voorstellen

Het is redelijk om voor te stellen dat het grootste deel van de volwassen wereldbevolking op enig moment in haar leven heeft ervaren hoe het is om verliefd te worden. Net als de hersenen wordt liefde ook al jaren onderzocht. Fisher is zich hier weldegelijk van bewust gezien de mythes, legendes en gedichten die in de loop der tijd zijn ontstaan.

Om de mystieke sluier van de liefde af te lichten werd Fisher al snel geconfronteerd met tegenstanders. Veel mensen vroegen aan haar, waarom probeer je liefde te begrijpen? Het hoort magisch te zijn en door het te begrijpen verpest je het.

Maar met de komst van geavanceerde technologie zoals computertomografie veranderde de zaken. Door de komst van deze technologie was het menselijk brein en liefde beduidend beter te onderzoeken.

Sinds de periode dat Fisher samen met Arthur Aron aan de slag is gegaan en fMRI scans uitgevoerd hebben, zijn er tientallen mensen gevolgd in het onderzoek om liefde te begrijpen. In 2005 maakt Fisher en haar team een grote doorbraak. Ze ontdekte dat een stuk van de hersenen oplichten, het zogeheten VTA segment, wanneer de proefpersonen een foto van hun geliefde te zien kregen. Dit kleine stukjes hersenen geeft dopamine vrij op het moment dat je verliefd bent.

Liefde is een drug

Dopamine staat dus centraal bij het verliefd zijn en het verliefde gevoel. Dit is, toevallig, ook het stofje wat centraal staat bij de meeste vormen van verslaving en psychiatrische stoornissen. Hierdoor kunnen we door verliefd te worden soms obsessieve en dwangmatige vormen van gedrag gaan vertonen. Soms doen we rare dingen als we verliefd zijn. Maar deze moeten niet gelinkt worden aan een drugsverslaving of stoornis. Verliefd zijn gaat terug naar een oeroud en primitief gevoel die ontwikkeld zijn voor onze voortplantingsdrift.

Wat heeft de toekomst volgens fisher in petto voor verliefdheid? Technologie evolueert, eveneens als de manier waarop we onze toekomstige partners vinden. We zien elkaar meer en meer op het internet en datingsites en apps ontwikkelen zich razendsnel. Het menselijk brein daarentegen ontwikkeld zich traag. De manier waarop we verliefd worden zal dus niet razendsnel veranderen. Daar hoef je niet bang voor te zijn?